ΕΛΥΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ

θα πενθώ πάντα μ'ακούς,για σένα μόνος στον παράδεισο.εσύ πάντα η θάλασσα κι εγώ το σκοτεινό πλεούμενο.εσύ πάντα το νόμισμα κι εγώ η λατρεία που το εξαργυρώνει.κάθισα αδέξιος μες στη χαρά μου μήπως θίξω κάνα πουλί και σε δύσκολη θέση εξαιτίας μου βρεθεί ο θεός.